هنرمند رندر بالا، قرص برافزایشی را در اطراف سیاهچاله نشان می‌دهد، جایی که ناحیه داخلی دیسک تحت تعدیل قرار گرفته است. حرکت تقدیمی به این معنی است که مدار به دور سیاهچاله جهت اطراف جسم مرکزی را تغییر می دهد.
تصویر بالا از تلسکوپ فضایی اسپیتزر کهکشان مسیه 87 (M87) را در طیف مادون قرمز نشان می دهد که یک سیاهچاله بسیار پرجرم در مرکز خود دارد. در اطراف این سیاهچاله گاز بسیار داغ و همچنین دو فواره ماده وجود دارد که در دو جهت مخالف به فضا رها می شوند.
یکی از فواره ها که در سمت راست تصویر دیده می شود دقیقا در جهت زمین قرار دارد. دلیل افزایش روشنایی آن، گسیل نور از ذراتی است که با سرعتی نزدیک به نور در جهت ناظر حرکت می کنند. این پدیده را تابش نسبیتی می نامند.
در مقابل، چشمه دیگر در تمام طول موج ها نامرئی است، زیرا تقریباً با سرعت نور از ناظر دور می شود. جزئیات نحوه عملکرد چنین فواره هایی هنوز یک راز است و دانشمندان برای یافتن سرنخ های بیشتر به بررسی سیاهچاله ها ادامه خواهند داد.
