سناریوی فرضی ناسا برای جلوگیری از برخورد یک سیارک به زمین

به گزارش ایسنا، برخورد بزرگ سیارک با زمین در آینده بعید است، اما از آنجایی که آسیب چنین رویدادی می تواند بسیار زیاد باشد، ناسا هر دو سال یک بار آزمایش های فرضی برخورد سیارک را با کارشناسان و اعضای آژانس های فدرال و بین المللی انجام می دهد تا سناریوی برخورد را بررسی کند.

به گفته ناسا، آزمایش جدیدتری از برخورد فرضی یک سیارک در آوریل گذشته انجام شد و گزارش اولیه آن در 20 ژوئن منتشر شد.

ایجاد یک سناریوی واقعی و سودمند کار آسانی نیست. دانشمندان مرکز مطالعات اجسام نزدیک به زمین (CNEOS) در آزمایشگاه رانش جت ناسا که در ردیابی و تعیین مدار سیارک ها و دنباله دارها و شناسایی تهدیدات زمین تخصص دارند، از 11 سال پیش نقش مهمی در طراحی این آزمایش ها ایفا کرده اند. . .

«پل چوداس» (پل چوداس) مدیر مرکز مطالعات اجرام نزدیک به زمین گفت: این سناریوهای فرضی پیچیده هستند و برای طراحی آنها تلاش زیادی می شود. بنابراین، هدف ما این است که آنها را برای شرکت کنندگان و تصمیم گیرندگان مفید و چالش برانگیز کنیم تا به سرعت فرآیندها و روش های خود را به ثمر برسانند و شکاف های موجود در دانش جامعه دفاع سیاره ای را برطرف کنند.

سناریوی برخورد

سناریوی آوریل این بود که یک سیارک فرضی کشف شده بود و 72 درصد احتمال داشت که در 14 سال آینده به زمین برخورد کند. مکان های احتمالی برخورد شامل مناطق پرجمعیت آمریکای شمالی، جنوب اروپا و شمال آفریقا است، اما هنوز 28 درصد احتمال دارد که سیارک به زمین برخورد نکند. پس از چندین ماه ردیابی، سیارک بسیار نزدیک به خورشید حرکت می کند و رصدهای بیشتر را برای هفت ماه آینده غیرممکن می کند. تصمیم گیرندگان باید بدانند که چه کاری انجام دهند.

“دفتر هماهنگی دفاع سیاره ای” ناسا (PDCO)، دفتر واکنش سازمان مدیریت اضطراری فدرال ایالات متحده (FEMA) و “دفتر امور فضای ماوراء جو” وزارت امور خارجه ایالات متحده (OES/SA) بر این تمرین نظارت داشتند. بیش از دو روز در ماه آوریل، شرکت‌کنندگان در آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز (APL) که میزبان این رویداد بود گرد هم آمدند تا پاسخ‌های بالقوه ملی و جهانی به این سناریو را بررسی کنند.

تریک دالی، محقق آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز و مسئول هماهنگی این آزمایش، گفت: این یک تمرین بسیار موفق بود که در آن نزدیک به 100 شرکت کننده از سازمان های دولتی ایالات متحده و برای اولین بار، کارشناسان بین المللی دفاع سیاره ای در آن حضور داشتند. برخورد یک سیارک عواقب شدید ملی و بین المللی به همراه خواهد داشت.

واقعیت در مقابل تخیل

مرکز مطالعات اجسام نزدیک به زمین، مدار دنیای واقعی هر جسم شناخته شده نزدیک زمین را محاسبه می کند تا ارزیابی هایی از خطرات احتمالی برخورد آینده در حمایت از برنامه دفاع سیاره ای ناسا ارائه دهد. برای واقعی ساختن این سناریو، تیم NEO تمامی مشاهدات را در ماه‌های منتهی به تاریخ آزمایش شبیه‌سازی کرد و از محاسبات تعیین مدار برای شبیه‌سازی احتمال برخورد استفاده کرد.

Davide Farnocchia، مهندس ناوبری در مرکز مطالعات اجسام نزدیک به زمین و رئیس طراحی مدار سیارک، گفت: در این برهه از زمان، یک برخورد ممکن بود، اما هنوز قطعی نشده بود، و عدم قطعیت قابل توجهی در آن وجود داشت. اندازه جسم و محل برخورد. . جالب است که ببینیم این موضوع چگونه بر انتخاب های تصمیم گیرندگان تأثیر می گذارد و چگونه جامعه بین المللی ممکن است 14 سال بعد به یک تهدید واقعی واکنش نشان دهد.

روش های منحرف کردن سیارک ها

آماده‌سازی، برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری محور هر پنج آزمایشی بوده است که در 11 سال گذشته انجام شده است و سؤالاتی را در مورد سناریوهای احتمالی ایجاد کرده است که به شرح زیر است.

1. آیا می توان یک فضاپیمای شناسایی برای جمع آوری اطلاعات بیشتر در مورد مدار سیارک و تعیین بهتر اندازه و جرم آن به سیارک فرستاد؟

2. آیا می توان سعی کرد سیارک را منحرف کرد تا به زمین برخورد نکند؟

روش دوم با “آزمایش جهت گیری مجدد دوگانه سیارک” یا “DART” آزمایش شد که در 26 سپتامبر 2022 با سیارک “دیمورفوس” برخورد کرد و کمی مسیر حرکت آن را تغییر داد.

بیشتر بخوانید:

فضاپیمای ناسا با سیارک دیمورفوس برخورد کرد

روش‌های دیگری برای انحراف سیارک نیز در طول آزمایش در نظر گرفته شد، اما هرگونه انحراف یا مأموریت شناسایی نیاز به سال‌ها آمادگی دارد و نیاز به استفاده از رصدخانه‌های پیشرفته دارد که می‌توانند سیارک‌های خطرناک را در اسرع وقت شناسایی کنند. تلسکوپ NEO Surveyor ناسا یکی از این رصدخانه هاست. این تلسکوپ فضایی مادون قرمز که توسط آزمایش رانش جت مدیریت می شود و برای پرتاب در اواخر سال 2027 برنامه ریزی شده است، سیارک های روشن و تاریک، از جمله سیارک هایی را که به دور خورشید می چرخند، شناسایی خواهد کرد. در انجام این کار، NeoSurvivor از ماموریت دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای برای شناسایی هر سیارک خطرناک در اسرع وقت پشتیبانی می‌کند و زمان بیشتری برای راه‌اندازی یک ماموریت انحراف سیارک به سمت تهدیدات احتمالی می‌دهد.

انتهای پیام