ریچارد فورته در کتاب خود درباره سیر تکاملی زندگی می نویسد: مطمئناً این موجود تنهاترین گونه در جهان است. او در مورد نخل چوبی (E. woodii)، گیاهی از آفریقای جنوبی صحبت می کند. این گیاه از خانواده سرخس خرما است. گیاهان سنگین با تنه های ضخیم و برگ های سفت که یک تاج باشکوه را تشکیل می دهند. پس از زنده ماندن از عصر دایناسورها و چندین انقراض دسته جمعی، این بازماندگان سرسخت زمانی روی زمین فراوان بودند. اما امروزه جزو گونه های در معرض خطر انقراض محسوب می شوند.
تنها نخل چوبی شناخته شده در سال 1895 توسط گیاه شناس جان مادلی وود در طی یک ماموریت اکتشافی در جنگل انگویه در آفریقای جنوبی کشف شد. او منطقه اطراف را به امید یافتن چوب نخل دیگری جستجو کرد، اما نمونه دیگری پیدا نکرد. در طی چند دهه بعد، گیاه شناسان ساقه ها و جوانه های این گیاه را بریده و در باغچه های خود پرورش دادند.
در سال 1916، وزارت جنگلداری از ترس آسیب به ساقه اصلی گیاه، آن را به محیطی امن و بسته در پرتوریا منتقل کرد. بنابراین، نخل چوبی به گونه ای منقرض شده در طبیعت تبدیل شد. این گیاه قبلا در همه جای دنیا وجود داشت اما با بحران انقراض مواجه شد. امروزه نخل های موجود از گونه های آنگوئیه هستند. این جایگزین ها نر هستند و بدون گونه ماده، تکثیر طبیعی آنها غیر ممکن خواهد بود. داستان نخل وود یکی از روایت های بقا و تنهایی است.
یک گروه تحقیقاتی به سرپرستی لارا سینتی، محقق رفتار گیاهی از دانشگاه ساوتهمپتون، به دنبال گونه ای ماده برای چوب خرما است. این تحقیق شامل استفاده از فناوری سنجش از دور و هوش مصنوعی برای کمک به جستجوی یک جفت ماده در جنگل آنگویه است.
