میرزا حمید با نقاشی هایش کارخانه متروکه یخچال فروزان را احیا کرده است.
نقاشی خیابانی یکی از جذاب ترین مناظر برای مسافران است و بسیاری از شهرها و کوچه های دنیا با نقاشی ها و گرافیتی ها و یا حتی به خاطر تک کار یک هنرمند خاص شهرت دارند.
شهر تهران گرافیتی نویسان ناشناخته و شناخته شده زیادی دارد و هر کدام در برهه ای از زمان سروصدا کردند و بعد انگار در هیاهوی شهر گم شدند. اما میرزا حمید با همه آنها فرق دارد، مدتهاست بی سر و صدا کار می کند و از مضامین پر سر و صدایی در آثارش استفاده نمی کند. از سوی دیگر، او را نباید یک هنرمند گرافیتی دانست. میرزا حمید بیشتر نقاش خیابانی در تهران است.
در سالهای گذشته هر از گاهی در گوشه و کنار شهر تهران یک پیکره اخرایی با سر و سر پیدا میشد. نقش هایی که دستخط و رنگ ثابتی دارند. دستخط و رنگی که امضای نامحسوس نقاش میرزا حمید است و اکنون برخی از ساکنان تهران با آن آشنا شده اند. یکی از ویژگی های آثار میرزا حمید در خیابان های تهران تطبیق نقش ها با محل اجرا است. برای میرزا حمید، دیوارها فقط یک بوم نقاشی نیستند و او تمام دیوار و جزئیات اطراف آن را برای طرح هایش قاب می کند. به همین دلیل آثار او را بیشتر در پست های شهر، روی درها و زیر قاب های پنجره های مختلف می بینیم.
نمونه بارز استفاده میرزا حمید از مفهوم دیوار در قاب نقاشی هایش را باید آثار او در قسمت تخریب شده محله تاریخی عودلاجان دانست. در ابتدای دهه هشتاد بخشی از محله عودلاجان در نقشه ای عجیب توسط شهردار وقت و فرمانده نیروی انتظامی وقت به لودرها واگذار شد تا به بهانه نظافت کباب پزها بخشی از تاریخ تهران را تخریب کنند. بهانه پاکسازی عودلاجان از کبابی آنقدر بی ربط بود که باقیمانده طرح تخریب آن سال همچنان پناهگاه شبانه معتادان و بی خانمان هاست.
این قسمت از محله عودلاجان چند سال پیش مورد توجه میرزا حمید قرار گرفت تا به نمایشگاه عمومی آثارش تبدیل شود. نمایشگاهی که البته پس از مدتی دوباره به دام شهرداری تهران افتاد تا رنگ قرمز خرابه های تاریخی عودلاجان را پاک کند.
میرزا حمید که اکنون از نقاشان سرشناس تهران است، این بار به کارخانه یخچال سازی متروکه ای به نام فروزان در غرب تهران رفت. کارخانه ای که سال هاست یخچال نمی سازد و ساختمان متروکش این روزها زیر آفتاب داغ تهران هم داغ است و هم سرخ.
تصاویری که در ادامه مشاهده می کنید بخشی از نمایشگاه «پناهگاه میرزا» در کارخانه متروکه یخچال فروزان است:
ورودی پناهگاه میرزا
کارهای سرپناهی در 4 قسمت کارخانه و فضای بیرون اجرا شد. عکس: گالری Destan
بازی نور و نقش های قرمز روی شیشه های کارخانه متروکه
بازی میرزا با طرح های سابق کارخانه
الگوهای باقی مانده در کارخانه
قاب بندی نقوش با استفاده از جزئیات کارخانه رها شده
بازی با جزئیات دیوار
بخشی از فضای بین دو ساختمان در کارخانه یخچال فروزان
قاب کردن نقاشی با جزئیات باقی مانده بر روی دیوارهای کارخانه متروکه
دیوار بیرونی کارخانه متروکه یخچال فروزان
الگوهای بازی و پله های کارخانه
نقوش میرزا روی رنگ های پوست کنده کارخانه متروکه
عکس ها: احسان رستمی پور/ کجارو
منبع عکس دوم: گالری Destan