ستارگان خوشه پروین
Pleiades یک خوشه ستاره ای جوان در صورت فلکی ثور است که تقریباً 440 سال نوری از زمین فاصله دارد. در واقع این خوشه میزبان 1000 ستاره است. اما شش ستاره آن را می توان با چشم غیر مسلح در آسمان شب دید. به گفته ستاره شناسان، ستاره هفتم پروین دارای درخشندگی متغیر است و همیشه نمی توان آن را رصد کرد. یکی از ویژگی های متمایز ستارگان خوشه پروین رنگ آبی آنهاست که حاصل ویژگی های ستاره به ویژه دمای بالای آن است.
ویژگی های خوشه پروین
شاید هیچ خوشه ستاره ای به اندازه خوشه پروین مشهور نباشد. مجموعه ستاره های درخشان پروین همیشه چشمگیر بود. وقتی برای اولین بار این ستاره ها را می بینید، همیشه آنها را به یاد خواهید آورد. حدود یک چهارم ستارگان در خوشه پروین کوتوله های قهوه ای هستند، اگرچه این ستارگان شکست خورده 1 تا 2 درصد از جرم خوشه را تشکیل می دهند.
اعضای برجسته خوشه پروین یا هفت خواهر به عنوان ستاره های دنباله اصلی آبی طبقه بندی می شوند و اکثر آنها از نوع B با قدر ظاهری 3 تا 6 هستند. درخشندگی واقعی این ستارگان بیشتر از درخشندگی خورشید است. ستارگان خوشه پروین با یکدیگر ارتباط گرانشی دارند و به صورت گروهی منسجم در فضا حرکت می کنند. در نتیجه موقعیت نسبی آنها ثابت می ماند. با این حال پروین یک خوشه باز است و ممکن است در آینده راه این ستارگان جدا شود.
خوشه پروین نیز توسط ابری از گاز و غبار بین ستاره ای احاطه شده است. این مواد به طور طبیعی برای ما قابل مشاهده نیستند اما به دلیل ستارگان اطراف می درخشند و به همین دلیل در دسته سحابی های بازتابی قرار می گیرند. این سحابی به رنگ آبی-سفید دیده می شود که در اثر پراکندگی نور ایجاد می شود. این پدیده همچنین باعث رنگ آبی آسمان زمین می شود. ظاهر موج مانند این سحابی به دلیل تعامل بین سحابی و میدان مغناطیسی ستاره ها ایجاد می شود.
