تب دنگی؛ علائم، پیشگیری، درمان و هر آنچه که باید بدانید

اگر در منطقه ای زندگی می کنید یا به منطقه ای سفر کرده اید که تب دنگی در آن رخ می دهد و هر یک از علائم هشدار دهنده را تجربه می کنید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. علائم هشدار دهنده شامل درد شدید معده، استفراغ، مشکل در تنفس، یا خون در بینی، لثه، استفراغ یا مدفوع است (اگر فردی از ناحیه ای که ویروس دنگی شایع است و بعد از 14 روز هیچ علامتی ندارد، برگردد، ویروس دنگی اینگونه نیست. مبتلا شده).

تب دنگی توسط یکی از چهار نوع ویروس دنگی ایجاد می شود. به دلیل معاشرت با فرد مبتلا، امکان ابتلا به تب دنگی وجود ندارد و همانطور که قبلا ذکر شد تب دنگی در اثر نیش پشه آئدس ایجاد می شود. منتشر می شود.

دو نوع پشه که اغلب ویروس‌های دنگی را منتشر می‌کنند، هم در داخل و هم در خارج از سکونت انسان‌ها فراوان هستند. هنگامی که پشه فردی را که به ویروس دنگی مبتلا شده است نیش می زند، این ویروس وارد بدن پشه می شود. سپس وقتی پشه آلوده فرد دیگری را نیش می زند، ویروس وارد جریان خون آن فرد شده و باعث عفونت می شود.

پس از بهبودی از تب دنگی، فرد نسبت به نوع ویروسی که او را آلوده کرده است مصونیت طولانی مدت خواهد داشت، اما در برابر سه نوع دیگر ویروس تب دنگی مصون نخواهد بود. این بدان معناست که احتمال ابتلا به سه ویروس دیگر در آینده وجود دارد. اگر برای بار دوم، سوم یا چهارم به تب دنگی مبتلا شوید، خطر ابتلا به نوع شدید تب دنگی افزایش می‌یابد.

سیستم ایمنی ابزارهایی دارد که می تواند از آن برای تشخیص عفونت ها و بهتر شدن در مبارزه با آنها استفاده کند. هنگامی که بدن شما با یک ویروس مبارزه می کند، به جعبه ابزار خود نگاه می کند تا ببیند کدام ابزار (آنتی بادی ها) می تواند آن تهدید خاص را از بین ببرد.

آنتی بادی ها علیه هر مهاجم مضر خاص عمل می کنند و مانند یک کلید در یک قفل قرار می گیرند. آنتی بادی ها به هدف خاص خود متصل می شوند و سیستم ایمنی آن را از بین می برد. وقتی بدن متوجه شد که چگونه با آن ویروس خاص مبارزه کند، بعید است که دوباره شما را بیمار کند.

هنگامی که به یکی از چهار سویه ویروس دنگی آلوده شدید، در آینده دیگر آلوده نخواهید شد. اما آنتی‌بادی‌هایی که آن سویه خاص را هدف قرار می‌دهند، با دیگر سویه‌های ویروس همخوانی کاملی ندارند. بنابراین اگر بعداً به سویه دیگری از ویروس مذکور آلوده شدید، ویروس می‌تواند از این سازگاری ناقص برای فریب دادن سیستم ایمنی شما (تقویت وابسته به آنتی‌بادی) استفاده کند.

سویه‌های مختلف می‌توانند توسط آنتی‌بادی‌ها در برابر اولین سویه‌ای که منقبض کرده‌اید و به داخل سلول کشیده می‌شوند، گرفته شوند، اما به دلایلی که کاملاً مشخص نیست، ویروس نمی‌میرد. ویروس وارد سلول ها می شود و به راحتی می تواند شما را آلوده کند و باعث بیماری جدی شود.

تب دنگی مانند عفونت هایی مانند آنفولانزا از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود. تنها راه ابتلا به تب دنگی از فرد دیگر آلوده کردن فرد باردار است. اگر باردار هستید و به تب دنگی مبتلا هستید، می توانید آن را در دوران بارداری یا زایمان به نوزاد خود منتقل کنید.

خطر ابتلا به تب دنگی یا شکل شدیدتر آن در موارد زیر بیشتر است:

اگر در مناطق گرمسیری زندگی می کنید یا به آن سفر می کنید. قرار گرفتن در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری خطر قرار گرفتن در معرض ویروسی که باعث تب دنگی می شود را افزایش می دهد.

شما در گذشته تب دنگی داشته اید. عفونت قبلی با ویروس دنگی خطر علائم شدید را در صورت عفونت مجدد افزایش می دهد.

تب دنگی شدید می تواند باعث خونریزی داخلی و آسیب اندام شود. فشار خون می تواند به طور خطرناکی پایین بیاید و باعث شوک شود. در برخی موارد، تب دنگی شدید می تواند فرد مبتلا را بکشد.