فصل تولید مثل برای قورباغه های نر که سعی در تحت تاثیر قرار دادن جفت های احتمالی دارند می تواند خطرناک باشد. محققان دریافتهاند که اگر قورباغه ماده تحت تأثیر این جلب توجه قرار نگیرد، ممکن است بلافاصله شروع به خوردن همتای نر خود کند.
دانشمندان در جزیره Curragang در نیو ساوت ولز، استرالیا، برای اولین بار ماده قورباغه شکم سبز طلایی (لیتوریا اوره) مشاهده کردند که همتایان نر خود را در فصل تولید مثل شکار می کنند. آنها در مقاله ای که در مجله Ecology and Evolution منتشر شد، یافته های مطالعه خود را به تفصیل شرح دادند.
برای اولین بار، محققان رفتار آدمخواری قورباغه ها را در طول بررسی زیستگاه خود مشاهده کردند. در این هنگام صدای جیغ بلندی شنیدند. جان گولد“شما گاهی [چنین صدایی را] “شما آن را در طبیعت می شنوید و اغلب صدای قورباغه ای است که به دام افتاده است.”
آدمخواری در دوزیستان به خوبی ثبت شده است
گولد پس از پیگیری فریادها متوجه شد که صداهای دردناک از یک قورباغه نر می آید که ران او تقریباً به طور کامل توسط یک ماده بزرگتر بلعیده شده بود. قورباغه ماده او را به سوراخی در کنار حوض می کشاند.
گولد میگوید: «قورباغه نر واقعاً سعی میکرد جلوی این اتفاق را بگیرد، بنابراین به هر چیزی که در اطرافش بود، مانند چوبهایی روی زمین چنگ میزد تا جلوی کشیده شدنش را بگیرد.»
قورباغه نر در نهایت موفق به فرار شد. این مشاهدات گولد و تیمش را بر آن داشت تا مشاهدات صحرایی شبانه خود را در سه فصل تولید مثل متوالی با سایر مطالعاتی که مواردی از آدمخواری جنسی را گزارش کرده اند، مقایسه کنند. در آدم خواری جنسی، ماده نر را قبل، حین یا بعد از مقاربت می کشد و می خورد.
گولد گفت که آدم خواری در دوزیستان به خوبی ثبت شده است، اما بیشتر موارد گزارش شده شامل خورده شدن بچه قورباغه های نابالغ توسط بچه قورباغه های بالغی است که از آب بیرون می آیند یا بچه قورباغه هایی که یکدیگر را می خورند.
آدمخواری دوزیستان معمولاً زمانی اتفاق می افتد که تعداد زیادی از حیوانات در یک منطقه جمع می شوند، مانند زمانی که قورباغه ها از تخم بیرون می آیند، و زمانی که تفاوت های قابل توجهی در اندازه بین شکارچی و طعمه وجود دارد.
بسیاری از گونه های قورباغه از نظر جنسی دوشکلی هستند و ماده های بالغ اغلب بسیار بزرگتر از نرها هستند. گولد معتقد است که این تفاوت اندازه فرصت خوبی برای ماده ها فراهم می کند تا از نرها نه تنها به عنوان جفت، بلکه به عنوان طعمه بالقوه استفاده کنند. محققان گمان می کنند که این آدمخواری ممکن است به عنوان یک فرآیند انتخاب طبیعی عمل کند.
ماده ها ممکن است نرها را صدا بزنند تا توجه آنها را به خود جلب کنند بسته به کیفیت صدای جفت گیری یا آهنگ در طول فصل تولید مثل بین جفت یا طعمه احتمالی تمایز قائل شوید. نرهای بزرگتر با تماس های جفت گیری افراد عمیق تر ممکن است به عنوان شرکای تولید مثل بهتر دیده شوند و نرهای کوچکتر با تماس های با کیفیت پایین به عنوان وعده های غذایی بالقوه در نظر گرفته شوند.
با این حال، گولد معتقد است که حتی بهترین نرها را نیز می توان طعمه کرد. هنگامی که ماده ها تمام تخم های خود را پس از تولید مثل خارج کردند، ممکن است جفت خود را بخورند. این رفتار شبیه آخوندک های ماده است که در حین یا بعد از جفت گیری سر جفت خود را می برند و می خورند.
گولد می گوید: «این برای قورباغه های نر خطرناک است. “آنها تمام تلاش خود را می کنند تا توجه ماده را برای جفت گیری جلب کنند، اما باید خطر اضافی استفاده از آنها را به عنوان طعمه بپذیرند.”
ماده ها ممکن است بسته به کیفیت آواز نر بین جفت یا طعمه بالقوه تمایز قائل شوند تا توجه آنها را در طول فصل تولید مثل جلب کنند.
دانشمندان هنوز به طور قطع نمی دانند چه چیزی باعث این رفتارهای آدمخوارانه می شود. مشاهدات آدمخواری نادر است زیرا به سرعت رخ می دهد. در نتیجه، ندیدن این رفتار ممکن است به معنای نادر بودن آن نباشد.
به گفته تیم تحقیقاتی، مطالعات بیشتری برای تعیین میزان تکرار این رویدادهای آدمخواری و تأثیر آنها بر جمعیت محلی قورباغه های شکم سبز و شکم طلایی مورد نیاز است. تاثیر می گذارد.