دانشمندان ابتدا دوستی متقابل را در پستانداران گزارش کردند، اما در چند دهه گذشته شواهد فزاینده ای از دوستی و مزایای آن در پستانداران دیگر وجود داشته است. کسانی که موفق به حفظ این روابط قوی می شوند، در نهایت عمر طولانی تری دارند، فرزندان بیشتری دارند و ویژگی های مرتبط با استرس کمتری از خود نشان می دهند.
نهنگ های قاتل غذا و همچنین اطلاعاتی در مورد محل پیدا کردن غذا به اشتراک می گذارند. اورکاهایی که ارتباطات گروهی قوی‌تری دارند، زمانی که منابع کمیاب هستند، احتمال مرگ کمتری دارند. کفتارهایی که دوستان بیشتری دارند در گروه خود موفق ترند زیرا در چالش های اجتماعی از حمایت برخوردارند.
حیواناتی که روابط قوی تری با سایر اعضای گروه دارند عمر طولانی تری دارند و فرزندان بیشتری دارند
دی مور افزود، اما دوستی با مسئولیت همراه است. گاهی حیوانات حاضرند برای شرکای اجتماعی مورد علاقه خود هزینه کنند. خفاش‌های خون‌آشام، غذایی را که برای کمک به دوست گرسنه‌شان بلعیده‌اند، پس می‌گیرند.
در میان شامپانزه‌ها، پیوندهای دوستی می‌تواند به قدری قوی باشد که اگر مادری بمیرد و فرزند خردسالش تنها بماند، یکی از دوستان مرد یا زن مادر، کودک را به فرزندی قبول می‌کند. تربیت بچه برای والدین جدید گران تمام می شود، به خصوص اگر شامپانزه پذیرنده کودک مذکر باشد. راکفورد توضیح می دهد: «سرعت کلی زندگی او کند می شود. او باید شامپانزه جوان را حمل کند و با سرعت او حرکت کند و شب ها لانه خود را با او تقسیم کند و نمی تواند به راحتی در تعاملات گروهی یا تهاجمی با دیگران شرکت کند.
دوستی بین گونه ای
اعتماد متقابل نیز می تواند بین گونه ها رخ دهد. مطالعه‌ای در سال 2022 نشان داد که شامپانزه‌ها و گوریل‌های وحشی در کنگو می‌توانند از سد گونه‌ها عبور کنند و دوستی‌هایی ایجاد کنند که می‌تواند 20 سال یا بیشتر طول بکشد.
در برخی موارد دوستی بین حیوانات با دخالت انسان شکل می گیرد. گربه‌ها و سگ‌هایی که در یک خانه نگهداری می‌شوند معمولاً روابط نزدیکی برقرار می‌کنند. در یک باغ وحش خصوصی در بلژیک، خانواده‌ای از اورانگوتان‌ها پس از اینکه نگهبانان باغ‌وحش زیستگاه حیوانات را به هم ریختند، با سمورها دوست شدند.
در مکزیک، یک شیر و یک سگ که با هم بزرگ شده بودند (شیر به طور غیرقانونی به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شد) پس از اینکه هر دو به یک مرکز نجات حیوانات منتقل شدند، رابطه نزدیکی با هم داشتند.
در حالی که نمایش های رفاقت بازیگوش بین گورکان و کایوت ها قبلاً در کالیفرنیا مشاهده نشده بود، چنین روابط بین گونه ای ممکن است در طبیعت رایج باشد. اطلاعات بیشتری در مورد دوستی حیوانات در برخی از گروه ها مانند نخستی ها، فیل ها و دلفین ها وجود دارد، زیرا رفتار اجتماعی آنها برای دهه ها مورد مطالعه قرار گرفته است. این در حالی است که برخی از حیوانات در این زمینه به خوبی بررسی نشده اند.
شواهد دوستی در حیوانات (مخصوصاً نخستی ها) بینش هایی را در مورد تکامل ارائه می دهد که به انسان ها توانایی ایجاد دوستی را می دهد. آخرین جد مشترک ما با میمون ها حدود 25 میلیون سال پیش زندگی می کرد، بنابراین مکانیسم های عصبی شیمیایی پشت دوستی انسان و رفتارهای مرتبط با آن میلیون ها سال است که وجود داشته است.
کراکفورد می گوید مکانیسم های عصبی برای ایجاد دوستی بین حیوانات عمیق و قدیمی است. در این روزگار که مردم ممکن است چیزهای دیگری مانند شهرت، پول یا کلیک ها را به دوستی ترجیح دهند، بهتر است فراموش نکنیم که بخشی از ما برای داشتن دوستان طراحی شده است و اگر بتوانیم دوستانی داشته باشیم و در مورد دوستان خود جدی باشیم، زندگی ما طولانی تر، سالم تر و کمتر تحت استرس زندگی خواهیم کرد.
