دانشمندانی که با مریخ نورد Perseverance ناسا کار می کنند می گویند که ادعا نمی کنند که حیات در مریخ را کشف کرده اند. اما اکثر آنها سنگی را که کاوشگر اخیراً مورد مطالعه قرار داده است، “احتمالاً حاوی میکروب های فسیل شده مریخی” می دانند. دانشمندان امیدوارند که سنگ بررسی شده توسط Perseverance در سال های آینده برای تجزیه و تحلیل دقیق تر به زمین بازگردانده شود تا پاسخ های قطعی تری ارائه شود.
کاترین استک مورگان، دانشمند ارشد مأموریت استقامت، به نیویورک تایمز گفت: «آنچه ما می گوییم این است که ما یک اثر زیستی بالقوه در مریخ داریم. او ردیابی زیستی را به عنوان ساختار، ترکیب یا بافت در یک سنگ توصیف می کند که می تواند منشأ بیولوژیکی داشته باشد.
سنگ مورد بحث که دانشمندان آن را «آبشار چیاوا» نامیدهاند، دارای ویژگیهایی است که شبیه بقایای احتمالی میکروبهایی است که میلیاردها سال پیش در روزهای گرم و مرطوب مریخ زندگی میکردند. دانشمندان تصریح کردند که موجودات واقعی فسیل شده را شناسایی نکرده اند. آنها باید دریابند که آیا حیات میتوانست در روزهای اولیه مریخ، زمانی که این سیاره دارای جوی متراکم و آب مایع بود، پدید آمده باشد. سنگ های مریخ می توانند سرنخ های مهمی برای پاسخ به این سوال ارائه دهند.
سنگ آبشار چیاوا ویژگی هایی دارد که شبیه بقایای احتمالی میکروب هایی است که در روزهای گرم و مرطوب مریخ چند میلیارد سال پیش زندگی می کردند.
کنت فارلی، دانشمند ماموریتی و استاد ژئوشیمی در موسسه فناوری کال، میگوید: «آبشار چیاوا، حداقل برای من، جالبترین سنگی است که تاکنون جمعآوری کردهایم. وی افزود: اگر بتوان این سنگ را برای مطالعه به زمین آورد، می تواند به این سوال پاسخ دهد که آیا زمانی در مریخ زندگی وجود داشته است یا خیر؟
ابزار Perseverance ترکیبات آلی را در سنگ شناسایی کرد که بلوک های سازنده حیات شناخته شده را فراهم می کند. مریخ نورد ناسا همچنین رگه هایی از سولفات کلسیم پیدا کرد که به نظر می رسد توسط آب جاری رسوب کرده است. آب مایع یکی دیگر از عناصر کلیدی برای زندگی است.
استقامت همچنین لکههای سفید تیره کوچکی به اندازه یک میلیمتر با حلقههای سیاه رنگ در اطراف آنها مانند لکههای پلنگ مینیاتوری مشاهده کرد. دایره های سیاه حاوی فسفات آهن هستند. واکنشهای شیمیایی که لکههای پلنگ را ایجاد کردند، میتوانند انرژی لازم برای بقای میکروبها را نیز فراهم کنند.
به گفته دکتر فولی، ویژگی های مشابهی را می توان در منطقه Red Rock Canyon در غرب لاس وگاس، ایالات متحده آمریکا مشاهده کرد. سنگ های آنجا از ماسه سنگ قرمز رنگ آمیزی شده با اکسید آهن ساخته شده اند. اما هنگامی که آب حاوی ترکیبات آلی جاری شد، برخی از قسمتهای داخلی سنگهای قرمز سفید شد و اکسید آهن با مولکولهای آلی واکنشهای شیمیایی انجام داد. دکتر فارلی معتقد است که احتمالاً همین نوع واکنش در نقاط پلنگ شکل سنگ مریخ رخ داده است.
ترکیبات آلی یا مولکول های حاوی کربن و هیدروژن اغلب، اما نه همیشه، نشانه حیات هستند. آنها همچنین می توانند توسط فرآیندهای زمین شناسی مانند رویدادهای هیدروترمال که هیچ ارتباطی با حیات ندارند تولید شوند. در نتیجه، ساختار پیچیده داخل سنگ آبشار چیاوا میتواند توضیحات زیادی داشته باشد. با توانایی های محدود ابزارهای رباتیک مریخ نورد ناسا، دانشمندان نمی توانند چیزی قطعی تر از این بگویند.