آیا رمز تلفن خود را با شریک زندگی خود به اشتراک می گذارید؟ پریوینکل دورفلر از دانشگاه نیویورک و همکارانش پس از بررسی عادات و تصورات مردم در به اشتراک گذاشتن رمز عبور تلفن خود با شریک زندگی خود دریافتند که هیچ توافق کلی در مورد اینکه آیا حفظ حریم خصوصی یا شفافیت بهترین استراتژی است وجود ندارد.
بیش از نیمی از پاسخ دهندگان بر این باور بودند که اشتراک گذاری رمزهای عبور تلفن بخشی عادی و سالم از روابط مدرن است. کمتر مورد تأیید سایر اشتراکگذاریهای دیجیتال، مانند سابقه جستجوی اینترنتی یا دادههای مکان است. 531 نفر از سراسر جهان در این نظرسنجی شرکت کردند که 378 نفر از آنها شریک زندگی داشتند. آنها دریافتند که 51 درصد از افرادی که شریک زندگی خود را دارند رمز عبور تلفن خود را با شریک زندگی خود به اشتراک گذاشته اند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد درک افراد از نحوه استفاده دیگران از تلفن هایشان، محققان داده های خود را با داده های یک نظرسنجی در سال 2019 که برای شرکت نرم افزاری نورتون انجام شد، ترکیب کردند که 2050 نفر در آن شرکت داشتند.
از شرکت کنندگان در نظرسنجی ترکیبی، 59 درصد فکر می کردند که به اشتراک گذاشتن رمز تلفن با یک شریک طبیعی است و 57 درصد آن را سالم می دانستند.
اشتراک گذاری ورود بیومتریک، مانند ثبت اثر انگشت شریک زندگی در تلفن همراه، توسط 39 درصد افراد عادی و 49 درصد سالم در نظر گرفته شده است.
حتی اگر افراد نگرش مثبت کمتری نسبت به اقدامات مداخله جویانه تر داشتند، این شیوه ها همچنان رایج تلقی می شدند. نظارت بر تاریخچه مرور اینترنت یا پیامهای متنی شریک به ترتیب توسط 43 و 46 درصد از پاسخدهندگان رایج در نظر گرفته شد، اما 85 و 87 درصد از پاسخدهندگان نیز آن را یک عادت سمی در نظر گرفتند.
یکی از منفی ترین رفتارها ردیابی مکان شریک زندگی بود، به طوری که 74 درصد از افراد آن را حتی با رضایت شریک خود سمی می دانستند و 95 درصد معتقد بودند که اگر بدون رضایت آنها انجام شود، سمی است. با این حال، برخی از مردم هنوز فکر میکردند ردیابی موقعیت مکانی رایج است: 25 درصد فکر میکردند که با رضایت شریک رایج است، و 14 درصد فکر میکردند ردیابی مکان بدون رضایت شریک رایج است.
دورفلر با اشاره به اینکه برخی می گویند اعتماد با شفافیت همراه است و گروهی دیگر می گویند اعتماد به معنای احترام به حریم خصوصی است، می گوید: «نمی دانم کدام یک درست است یا غلط، اما هر پاسخی که می دهید باید متقابل و توافقی باشد. “
به گفته دورفلر، کارشناسان امنیت سایبری همیشه به مردم توصیه میکنند که رمزهای عبور قوی انتخاب کنند و آنها را به اشتراک نگذارند، اما این توصیهها شامل یک دیدگاه واقع بینانه از نحوه استفاده از این دستگاهها در روابط نمیشود. او معتقد است که شرکتهای فناوری باید ویژگیهایی را در نرمافزار گوشیهای هوشمند ایجاد کنند که به شرکا اجازه میدهد مجوزهای پیچیده را تنظیم کنند و فقط به ویژگیها و برنامههای خاصی دسترسی داشته باشند.
شاید بهتر باشد اگر بتوانید از تلفن به عنوان رایانه استفاده کنید: “وقتی من بچه بودم، ما در خانه کامپیوتر داشتیم، اما والدینم حساب کاربری متفاوتی با من داشتند و من به چیزهای متفاوتی نسبت به آنها دسترسی داشتم.” دورفلر می گوید. در گوشی های هوشمند، ما یک مدل تک کاربره داریم که داشتن چنین قابلیت هایی را دشوار می کند.»